Geschiedenis

Rond 1900 is de Oosterspoorweg in het Gooi aangelegd en dit had tot gevolg, dat welgestelde Amsterdammers door de goedkope grondprijzen naar de “Parel van het Gooi” werden gelokt. In “Het Spieghel” verrezen grote villa’s en het inwoneraantal is rond die tijd toegenomen tot 7.000 (was in het jaar 1874 1.300). Dit bracht uiteraard veranderingen met zich mee, onder meer in het culturele patroon van de snelgroeiende gemeente. In hotel “Nieuw Bussum” – waar zich thans de flatgebouwen van het Oranjepark bevinden – was een sociëteit gevestigd met de naam “Onder ons” en verder was er een houten gebouw met een concertzaal en een kegelbaan. Dit houten gebouw is in 1897 vervangen door “Gebouw Concordia” en was voorzien van een toneelzaal en een concertpodium, waar beroepsgezelschappen voorstellingen verzorgden.

Het amateurtoneel is in Bussum rond het jaar 1900 ontstaan. De familie Cressent uit de Jordaan van Amsterdam vestigde zich toen namelijk in Bussum. Zij ontvingen altijd veel familie en vrienden en dan was het gebruikelijk, dat zij hun grote hobby uitoefenden, namelijk toneelspelen. Dit beperkte zich niet tot de huiselijke kring, want vanaf 1914 zijn diverse amateurverenigingen in Bussum en omgeving opgericht. In de maand maart van het jaar 1947 werd door Wim Cressent “Kameleon” opgericht.

In 1948 begon voor Kameleon onder de bezielende regie van Louis Pelle een zeer succesvolle periode. Schitterende stukken werden er in de loop der jaren gespeeld voor meestal uitverkochte zalen. Dat kon ook niet anders met zo’n 500 donateurs en een sterke spelersgroep. Op het repertoire stonden onder meer: “Een die niet geteld wordt”, “Op hoop van zegen”, “Het witte legioen”, “Het licht in de nacht”, “Het zevende gebod”, “Zeemansvrouwen”, “De muizenval”, “Het Mannionmysterie” en nog vele andere, te veel om op te noemen. Het was eigenlijk geen gewone vereniging, maar een familieclub. Er werden stukken gespeeld, waarbij de rolbezetting bijna uitsluitend uit twee families, te weten de familie Kelder en de familie Pelle, bestond. Aanvankelijk werd opgetreden in het zeer gezellige “Vitusgebouw”, later in gebouw “Concordia”, maar toen de televisie zich meester had gemaakt van beide theaters en deze theaters dus voor televisiedoeleinden gebruikt gingen worden, werd tijdelijk uitgeweken naar Kamp Crailoo. Thans vinden de uitvoeringen in theater Spant! plaats.

Wim Cressent had zich intussen ontpopt als schrijver van kinderstukken, die met groot succes werden opgevoerd in gebouw “Concordia”. In deze stukken werd dankbaar gebruik gemaakt van de niet geringe capaciteit van de kinderen van de leden. Hierdoor ontstond als vanzelf een jeugdafdeling en daaruit kwamen weer belangrijke leden naar voren: Nel ten Harkel-Hilhorst, Tiny Hoetmer en Annie Pelle, de latere echtgenote van Aart Moolhuizen, die enkele jaren de voorzittershamer hanteerde.

In het begin werd gerepeteerd in “Huize Beuk” aan de Brinklaan. Later in “Het zaaltje van Rebel” aan de Molenlaan. Voortvarend als men was, werd door de leden het koetshuis Meerweg 17 verbouwd tot eigen repetitieruimte, waar enige jaren werd geoefend. Toen deed zich de mogelijkheid voor een eigen gebouw neer te zetten en weer leverde men een geweldige prestatie door geheel met eigen leden en donateurs een oefenlokaal met bar en decorruimte te creëren. Aan de Elise Dammershof verrees het prachtige eigen gebouw. De grote prestatie kon op naam geschreven worden van overwegend: Jan Roeten, Jacques Drenth, Louis en Chris Pelle, Arie Hoetmer, Jan Visser, Herman Out, Gerrit Voorhaar, Paul Lucas, Mies Drenth, Zus de Vries en Nel ten Harkel.

Na ruim 28 jaar – in 1976 – regisseerde Louis Pelle voor de laatste keer een stuk “Graaf Janus”, waarin ook nog éénmaal zijn vrouw de rol van “tante Trui” vertolkte.

In 1987 werd voor het 40-jarig bestaan met groot succes het stuk “Kees de jongen” opgevoerd in Spant!, met medewerking van een gymnastiekgroep en de showband “Vijos” onder regie van Victor van Swaay. In dit stuk speelde de achter-achterkleinzoon mee van de grondlegger van het Bussums amateurtoneel, namelijk Ab Moolhuizen. De viering van het 50-jarig bestaan met voor de pauze “Hobbeltje en Knobbeltje” geschreven door Wim Cressent en daarna de éénakter “Pa is overspannen” onder de regie van Dorine Wip was ook een succes. Ook de opvoering van het volkstoneelstuk “Oranje Hein”, dat samen met zustertoneelvereniging “Het Goois Toneel” werd opgevoerd in de grote zaal van Spant. Deze tijdelijke samenwerking was enorm leuk en positief.

Vrijwilligers en leden hebben hard gewerkt om van 2012 – het 65-jarig bestaan – een bijzonder jaar te maken. Een jaar dat in het teken van onze vereniging stond, maar ook vooral onze vereniging in samenwerking met de andere Bussumse verenigingen. Zo heeft Kameleon met de eenakter “Aardbeien met slagroom” deelgenomen aan het éénakterfestival Bussum waar ook onze zusterverenigingen “De Schakel” en “Plan B” mooie éénakters op de planken hebben gezet. Onder de regie van, inmiddels onze vertrouwde gastregisseur, Jean Voormeer is er in april 2012 het stuk “Spijkerhart” gespeeld en in november 2012 hebben we in samenwerking met “Het Goois Toneel” het stuk “Mallejan is weer om” opgevoerd. Ook de jeugd heeft niet stil gezeten. Zij hebben wederom zelf hun stuk geschreven. Het stuk “Bon Bini”, waarvoor zelfs opnames op Schiphol zijn gemaakt, is twee keer opgevoerd voor een uitverkochte zaal. Verder heeft de jeugdafdeling toneelvereniging “De Schakel” ondersteund bij hun productie van “the Wizard of Oz” in de grote zaal van Spant!

In de jaren daarop volgend wordt er door zowel de jeugdafdeling als door de volwassenenafdeling zo’n 2 keer per jaar een voorstelling neergezet in theater Spant! Of in ons eigen clubgebouw. Hoogtepunten zijn stukken als “Ciske de Rat” in 2014 en “Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen?” in 2016, waarbij volwassen en jeugd samen op het podium stonden. Met het stuk “Ja zuster – Nee zuster” in 2017 begon de muziek steeds meer haar intrede te doen bij Kameleon.

De periode van Corona en alle beperkingen was voor Kameleon (net als voor veel andere verenigingen) een moeilijke periode. Als er dan al gerepeteerd kon en mocht worden, waren lang niet altijd alle leden in staat. Gelukkig lukt het uiteindelijk om bij het 75-jarig jubileum een fantastische musical neer te zetten in theater Spant! De uitvoering van “De Jantjes” voor een volle zaal was dan ook een groot succes.

Met het grote aanbod van vermaak in deze tijd is het soms moeilijk om als amateur toneelvereniging het hoofd boven water te houden. Toch lukt het Kameleon nog steeds met een groep enthousiaste leden tenminste een keer per jaar een productie op de planken te zetten. Ditzelfde geldt voor de jeugdafdeling. De laatste producties staan de volwassenen en jeugdleden dan ook nog eens een stuk dichter bij elkaar. Zo zijn er al vele gecombineerde voorstellingen gespeeld. Zonder overdrijven één grote, gezellige familie!

Schuiven naar boven